BLOG: Tijd voor jezelf & ouderschap

 

Onlangs verbleef ik met vriendinnen in een strandhuisje aan zee, zonder kinderen. De meeste van ons zijn ook moeder en wat hadden we toch uitgekeken naar dit weekend. Hoe gek we ook op onze kinderen zijn, het voelde als een heerlijk vooruitzicht om even drie dagen zonder ze te zijn..! En nee, geen van ons voelde zich daar schuldig over, alhoewel dat twee jaar geleden wel anders zou zijn geweest, toen zoonlief nog een baby in plaats van een peuterpuber was. Deze keer voelde het echter meer als een noodzakelijk goed; weer eens kunnen uitslapen, rustig ontbijten, niet hoeven te 'zorgen voor' en dus even volledig uit de mama-modus om daarna weer een leukere mama te kunnen zijn. Het weekend bestond dan ook voornamelijk uit oplaadmomentjes in de vorm van wandelingen, lezen, diepzinnige gesprekken, eten en slapen. Het meest spannende wat we hebben gedaan was een verfrissende duik in zee, op een regenachtige herfstdag!

​

Nu moet tijd voor jezelf als ouder naar mijn inziens niet afhangen van dit soort bijzondere weekendjes weg, maar zou het geïntegreerd moeten zijn in je dagelijks leven. Maar hoe organiseer je dat als je één of meerdere kids hebt plus een partner die ook aandacht verdient? Meestal lukt het mij wel om tijd voor mezelf te maken en kan ik in de avonduren, als zoonlief op bed ligt, genieten van een uurtje voor mijzelf. Maar enige tijd geleden kwam daar acuut verandering in, toen ons meneertje op zijn derde verjaardag overging naar een groot bed. Onze avonden werden ineens opgeslokt door de aandacht die hij vroeg met het herhaaldelijk uit zijn bed komen of door de zoveelste driftbui, omdat hij niet wilde gaan slapen. En pas toen merkte ik hoe belangrijk die momentjes voor mijzelf zijn. Toen ze ontbraken liep mijn emmertje ineens veel sneller vol, waardoor mijn geduld eerder op was en we soms in hevige conflicten belandden. Waar ik normaal gesproken over engelengeduld beschik, liepen mijn emoties nu snel op en lukte het mij lang niet altijd om rustig en kalm te reageren tijdens het zoveelste avonddrama. 

​

Nadat ik mijzelf bewust werd van de oorzaak hiervan, namelijk te weinig tijd voor mezelf, met als gevolg veel minder energie en geduld voor de driftbuien van onze peuterpuber, probeerde ik mezelf meer bewust te zijn van de dagelijkse momentjes voor mezelf.

Zoals reizend in de trein of op de fiets naar mijn werk, een warme douche voor het slapen of een wandeling naar de supermarkt.

Ook dat kan als tijd voor jezelf aanvoelen, wanneer je hier bewust aandacht aan schenkt. 

Daarnaast werken mindfulness- en yogaoefeningen goed voor mij, ze brengen me terug naar mijn basis en maken mij ervan bewust hoe het met mij gaat en wat ik nodig heb. Door hier ruimte voor te maken (al is het maar 10 minuutjes), kan ik mijzelf weer beter opladen en ben ik beter bestand tegen de onrustige avonden thuis. 

En wanneer mijn geduld weer eens op de proef gesteld wordt, probeer ik nu wat eerder uit de situatie te stappen, om zelf stoom af te blazen in plaats van boos te worden. En natuurlijk lukt dat niet altijd, ik ben ook maar een mens....  

​

En zo biedt het ouderschap steeds weer nieuwe uitdagingen en lessen.

Om ze goed aan te kunnen is het zo belangrijk om goed voor jezelf te zorgen en voldoende tijd voor jezelf te nemen, zodat je weer kunt opladen en ruimte hebt om te kunnen reflecteren op hoe jij je voelt, wat je kind nodig heeft en te kunnen afstemmen hierop. 

Ik ben benieuwd naar jou ervaringen hiermee en waardeer het zeer als je deze met mij en vele andere deelt. 

Zo kunnen we leren van elkaar als ouders en staan we meer in verbinding met elkaar :-)

​

#mindfulparenting   #mindfulmomrotterdam